Іван Кірылавіч Церашкоў —  падпалкоўнік у адстаўцы, мае пэўныя заслугі перад Радзімай. У ягоі — вельмі цікавы лёс.

Нарадзіўся былы вайсковец 8 чэрвеня 1937 года ў вёсцы Баркалабава. Вучыўся ў мясцовай школе з 1945 па 1955 год. Пасля яе заканчэння вырашыў працягнуць вучобу ў Вільнюскім ваенным радыё-тэхнічным вучылішчы.

Настала чарга размеркавання, згодна з якім выпускнік вучылішча  працягваў службу ў Сярэдняй Азіі. Месцам яе стала Туркенстанская ваенная акруга, дзе Іў пасёлку імя Сталіна служыў на радыёлакацыйнай станцыі.

Шмат яшчэ было змен у службе Івана Церашкова, але амаль што ўвесь вайсковы вопыт быў набыты менавіта ў Туркменіі. Па ягоных словах, клімат там вельмі складаны: незвычайная спёка, шмат скарпіёнаў.

Пасады займаў розныя: тэхнік, начальнік радыё-лакацыйнай станцыі, камандзір роты, памочнік аператыўнага дзяжурнага, затым аператыўны дзяжурны часці, на пасадзе якога і атрымаў званне падпалкоўніка. А службовы стаж склаў 28 год.

Пасля заканчэння службы вярнуўся ў Магілёў, але заставалася нявырашаным пытанне жылля. Чарга на кватэру аказалася вельмі доўгай, таму пад час чакання Іван Кірылавіч уладкаваўся на пасаду загадчыка  склада ў калгасе імя Карла Лібкнехта.

Затым працаваў больш 20 год на заводзе “Трансмаш”. У 2006 годзе ўсё ж вярнуўся на сваю радзіму, у веску Баркалабава, дзе і жыве зараз са сваёй жонкай Ксеніяй Піліпаўнай, вучыць  моладзь добрасумленнасці і любові да Радзімы.

Вольга СЯМЁНАВА