Менавіта так называецца кнжная выстава, якую аформілі супрацоўнікі цэнтральнай раённай бібліятэкі да 25-й гадавіны з дня катастрофы на Чарнобыльскай атамнай станцыі. Яна ўтворана з двух раздзелаў.
Першы раздзел назыаецца “Зямлі маёй Чарнобыльская рана”, дзе змешчаны навукова-папулярныя кнігі, брашуры адпаведнай тэматыкі. Вось кніга Уладзіміра Саўчанкі “Экология Чернобыльской катастрофы” , сутнасць якой скаладаюць навуковыя асновы міжнароднай праграмы даследванняў з серыі “Человек и биосфера”. Побач кніга Джона Гофмана “Чернобыльская авария: радиационные последствия для настоящего и будущего поколений”, дакументальны раман Алы Ярашынскай “Чернобыль 20 лет спустя”, кніга акадэміка Яўгена Бабосава “Чернобыльская трагедия в ее социальных  измерениях”, калектыўны зфборнік “Чернобыль: события и уроки“ у пытаннях і адказах, шэраг брашур.

Раздзел “Чарнобыль у творах беларускіх пісьменнікаў” гаворыць сам за сябе. Ён прадстаўлены калектыўным зборнікам прозы і паэзіі “Прайсці праз зону”, кнігамі Віктара Казько “Судны дзень”, Віктара Карамазава “Аброчны крыж”, Івана Навуменкі “Гасцініца над Прыпяццю”, Святланы Алексіевіч “Чернобыльская молитва”, Барыса Сачанкі “Апошнія і першыя”, Івана Шамякіна “Злая зорка”, ужо ўпамянутага Віктара Казько “Выратуй і памілуй нас, чорны бусел”, Леаніда Левановіча “Вяртанне ў радыяцыю”. Дарэчы, у Леаніда Левановіча ёсць новы раман “Палыновы вецер”, які да нас пакуль не трапіў, але раман вельмі добры. Такую выснову раблю таму, што гэты твор з цёплым пажаданнем дабра і шчасця ў жыцці мне падчас нядаўняй сустрэчы падпісаў сам аўтар, шаноўны Леанід Кірэевіч, за што яму асабліва ўдзячны.
Прыцягвае ўвагу кніга “След чорнага ветру”, у якой змешчаны лепшыя сачыненні беларускіх школьнікаў аб напаткаўшай іх вялікай бядзе, усенароднай трагедыі.
Тут жа чацвёрты нумар часопіса “Неман” за 2010 год, у якім пісьменнік Уладзімір Гніламёдаў у сваім літаратурна-крытычным артыкуле “Поэзия, обнаженная Чернобылем” распавядае аб творчасці слыннага паэта Міколы Мятліцкага.
Кнігамі, брашурамі названай выставы ўжо карыстаюцца чытачы.

Мікола ЛЕЎЧАНКА.

фото: yamato7.livejournal.com